Veel onderweg en bijna nooit thuis
een verslag van
PETRA WALHEIM ROLAND MUSCHEL
Sommige mensen wonen permanent in een stacaravan of in een hotel

Wonen zonder appartement: A paar gepensioneerden dwalen door de campers Wereld en missen het huis helemaal niet. Een consultant daarentegen woont doordeweeks in een hotel - en verlangt ernaar om thuis te zijn.

Als slakken hebben Marlis en Heinrich Orfgen uit Alfter bij Bonn altijd hun huis bij zich. Sinds 1996 rijdt het gepensioneerde echtpaar (zij is 69 en hij is 70 jaar oud) het grootste deel van het jaar met hun camper naar het oosten - door Siberië, Rusland, China, India, Nepal en de zijderoute op en neer. Onlangs stopten ze bij de camperhaven van de familie Bertsch in Bad D rrheim in de wijk Schwarzwald-Baar. In hun bagage hadden ze nog verse indrukken uit China. Ze waren in Peking voor de Olympische Spelen.

De liefde voor reislust en de nieuwsgierigheid naar alles wat nieuw is, achtervolgt het paar al vele jaren. ´Maar zolang we werkten en de kinderen nog thuis waren, konden we niet veel reizen - ook om financiële redenen´, zegt Marlis. Gedurende deze tijd hebben ze gespaard om later hun droom te kunnen waarmaken. Toen beiden met pensioen waren, hield niets hen meer tegen. Ze verkochten hun huis en investeerden het geld in een stacaravan en een klein appartement in Alfter. Het staat al maanden leeg. Zolang ze weg zijn, zorgen de buren voor de post, de kinderen voor het appartement en de financiële zaken. Voor de Orfgens is de stacaravan hun hoofdverblijf.


´Het is heel prettig woon in een stacaravan, ´zegt Marlis.´ Ik hoef maar twee vierkante meter appartement schoon te houden. ´Het belangrijkste is om goed georganiseerd te zijn en de weinig beschikbare ruimte effectief te gebruiken. Marlis heeft haar ´eigen kamer´ in het voertuig, zoals ze zegt. Deze bestaat uit het 90 centimeter brede en 2,2 meter lange bed achterin de auto. ´Deze ruimte, helemaal van mij, was een voorwaarde voor mij om te rijden´, zegt Marlis. Ze geeft openlijk toe: ´Samenleven in zo´n kleine ruimte is niet gemakkelijk. ´Maandenlang zijn ze samen voor beter of slechter.

´ Deze reizen zijn nu al slopend ´, zegt Heinrich. Op de Zijderoute heersten bijvoorbeeld temperaturen van meer dan 40 graden.´ Deze hitte krijgt iedereen op het koekje en dan is er af en toe stress. ´Soms is er dagenlang een onderbreking in de uitzending, wordt er helemaal niet gepraat. Maar tot nu toe is elk argument weer beslecht. De groepen waarin de twee het grootste deel van de tijd op pad zijn, geven hen steun en veiligheid in zulke moeilijke situaties.´ momenten. In andere landen zoals China of Iran is het niet toegestaan ​​om alleen met de camper te reizen. Dit kan alleen in een groep en vaak alleen met reisgenoten uit het betreffende land. ´Dit heeft ook voordelen omdat we altijd een contactpersoon. ´

Het stel onderhoudt thuis voornamelijk contact via e-mail. Als ze in afgelegen gebieden zijn, hebben ze geen netwerk voor hun mobieltjes. Onze kinderen zijn eraan gewend dat we weg zijn´, zeggen Marlis en Heinrich . De twee zonen hadden zich erbij neergelegd dat ´de ouders hun erfenis verkwisten´, legt de vrouw uit en lacht. Als ze thuis zijn, ligt er veel werk op ze te wachten: de camper opruimen en goed schoonmaken, de post doornemen, boodschappen doen. Maar lang kan het stel toch niet in het appartement blijven. Zolang hun gezondheid het toelaat, willen ze blijven toeren. ´Zoveel hebben we nog niet gezien.´

Ook Ruwen Walter uit Heilbronn is veel onderweg - voor zaken. Het is daarom ´tot op zekere hoogte thuis in hotels´. De zelfstandige adviseur werkt al jaren in verschillende steden, elk voor de duur van een project. Soms een half jaar hier, dan weer anderhalf jaar daar. Momenteel werkt hij in Frankfurt am Main. De 36-jarige brengt daarom de week door in het hotel. Het hoort bij zijn werk en hij profiteert ervan. Ver van huis in Heilbronn kan hij zich volledig op zijn werk concentreren. Dit betekent ook dat de ´normale mooie dingen in het leven´ in deze tijd niet mogelijk zijn. ´s Avonds thuis op de bank genieten van een glaasje wijn met je vrouw, dat kan alleen in het weekend. “De spontaniteit gaat verloren.â€� Alles wat hij doordeweeks wil doen, moet van tevoren worden gepland. Ruwen Walter kan zich dit leven ´op den duur´ niet voorstellen. Daarvoor heeft hij door de jaren heen te veel ´dode tijd´ in hotelkamers doorgebracht.

Hij probeert altijd vooraf de mogelijkheden voor zijn tijdelijke woning uit. Wanneer hij een project heeft in een nieuwe stad De eerste weken test hij zoveel mogelijk hotels in de prijsklasse die binnen het budget valt. Uiteindelijk neemt hij genoegen met drie of vier favorieten. Dat er niet één favoriet is, komt vooral door de wisselende prijzen. Afhankelijk van de beurs of andere grote evenementen variëren de kosten voor dezelfde hotelkamer in een stad als Frankfurt aanzienlijk en kunnen ze het budget gemakkelijk overschrijden. In de veranderende slaapvertrekken probeert hij het niet eens. Hij zorgt ervoor dat hij naast een laptop en wat leeswerk zo min mogelijk bagage bij zich heeft.

Bij het kiezen van een hotel zijn de netheid, de staat van de kamer en het huis in het algemeen belangrijk voor hem. ´Voorzieningen´ zoals een fitnessruimte zijn natuurlijk welkom, maar niet zo belangrijk. Op werkdagen, die om 7.30 uur beginnen en vaak pas om 21.00 uur eindigen, kan hij dergelijke extra´s toch maar sporadisch gebruiken. ´Eigenlijk is de hotelkamer gewoon een slaapplaats voor mij.´
https: // www. swp. de / live


sonnenscheinchen, 2008-10-30